ELMA YETİŞTİRİCİLİĞİ

ELMA YETİŞTİRİCİLİĞİ

10 Ocak 2020

Elma yetiştiriciliğinde tohum veya klon anacı kullanılmaktadır.

Yabani Elma: Yabani olarak yetişen tohum anacıdır. Çok kuvvetli

                        Çeşitlerle uyuşması iyi olur.

M 9:Tam bodur

 Verimli topraklarda daha iyi gelişir. Bodurlaştırıcı anaç özelliği vardır.

            Telli terbiye sistemi ile desteklenmesi gerekir.

MM 106:Çok iyi kök sistemi oluşturur. Dikimden 2-3 yıl sonra meyve verir.

                  Yarı bodur

                  Kuvvetli gelişen çeşitler için uygun bir anaçtır.

MM 111:Kuvvetli ve dik gelişir. Köklenmesi çok iyidir.

İKLİM İSTEĞİ

Elma soğuk ılıman iklim bitkisidir.

Bol güneşlenen, havalanan, yeteri kadar hava nemine sahip yerler, elmada çok iyi renk oluşumunu sağlar.

Doğu Anadolu’da alçak vadilerde, Ege Bölgesi’nde 500 metreden daha yüksek yerlerde, Akdeniz ve G.Doğu Anadolu’da sıcak ve kurak yerlerin 1000-1200 m yüksekliğine sahip olan kesimlerinde daha iyi yetişir.

Kış dinlenmesine ihtiyaç duyan meyvedir. Soğuklama gereksinimi diğer meyvelere göre uzundur.

TOPRAK İSTEĞİ

Elma yetiştiriciliği için uygun topraklar; yeterli humus ve kireç bulunduran tınlı,tınlı kumlu ve tınlı kumlu geçirgen, nemli topraklardır.

Toprak derinliği 2 metre veya daha fazla olmalıdır.

Taban toprağı geçirgen olmalıdır.

SULAMA

Elma yetiştiriciliğinde uygulanan sulama yöntemleri uzun tava, karlık ve damla sulama yöntemleridir.

Elma ağaçları saçak kök sistemine sahip olduklarından dolayı daha fazla su ister ve yüksek nemden hoşlanırlar.

Sulama zamanının tespit edilmesi için toprağın elle kontrol edilmesi gerekir.

BUDAMA

Elma bahçelerinde üç değişik terbiye sistemi mevcuttur.

Yarı bodur ve kuvvetli anaçlara kuvvetli gelişen standart çeşitler aşılanması ile oluşturulmuş elma bahçelerinde uygulanır.

Genel olarak budamayı 4 grupta inceleyebiliriz.

1-DİKİM BUDAMASI

2-ŞEKİL BUDAMASI

3-MAHSUL BUDAMASI

4-GENÇLEŞTİRME BUDAMASI

DİKİM BUDAMASI

Fidanın kök bölgesindeki yaralı kısımlar çıkarılır ve fazla uzun kısımlar kısaltılır. Bunun yanında gövde topraktan itibaren 120 cm’den, eğer yan dal var ise bunlarda toprağa bakan 1-2 göz üzerinden kesilir.

ŞEKİL BUDAMASI

Fidanın dallarında yapılan budamaya denir. 2. yıldan itibaren her ana dal tek fidanmış gibi bunlar üzerinde ikinci ve ondan sonraki yıllarda da üçüncü, dördüncü sıradaki dallar teşkil edilir.

MAHSUL (VERİM) BUDAMASI

Kaliteli üretim sağlanması için mahsul budama yapılmalıdır. Bunda dikkat edilecek maddeler şöyle sıralanabilir: Her yıl yapılmalır.

Ağaçlardaki yardımcı dalların büyüklükle aralarındaki denge temin edilmelidir.

Meyveye yeni yatmış genç bahçelerde yardımcı dalların ağır budamasından kaçınılmalıdır.

Yardımcı dalların bağlı oldukları ana dalla rekabet etmesine meydan verilmemelidir.

                    Her türlü kesimlerde, dalların çıplak kalmamalarına dikkat edilmelidir.

                    Budama yapan kişilerin meyve dallarını iyi tanımaları gerekir.

GENÇLEŞTİRME BUDAMASI

İlk olarak kurumuş, sıklaşmış ve birbirine binmiş olan dallar kesilir. Sonra birbirine rakip büyüyen dallardan bir tanesi bırakılır, diğeri kesilir. Dik büyüyen dallar yatık ana dallar üzerinden kesilerek taç alçaltılır.

Dikim budamasında yaşlı fidanın tepesi topraktan 70-80 cm’den kesilir. İlk yıl tepe dalına dokunulmaz, gövde üzerinde toprak yüzenden 15 cm’ye kadar ki sürgünler dipten çıkarılır. İkinci yıl kış önceden seçilmiş olan 4 çatı dalı üzerinde dik gelişmiş olanlar o yıl ki uzunluğunun 1/3’ü kadar kısaltılırlar. Daha sonraki yıllar aynı yöntem izlenir.

 İlk 3 yıl ağaçlardan meyve beklenilmemelidir. Ağacın zayıflamasına neden olacağı için dalları eğme ve bükmeden kesinlikle kaçınmak gerekmektedir.

Bu sistemde ağaçlarda alçaktan oluşturulmuş küçük çatı ve lider daldan çıkmış küçük meyve dalcıkları bulunur ve de ağaçlar ömür boyu desteğe ihtiyaç duyarlar.

Bu terbiye şeklinde izlenmesi gereken maddeler:

Fidanların tepesi topraktan itibaren ortalama 80 cm’den kesilir.

İlk yıl sonunda ağaç dengeli ve yeterli gelişmiş ise dalın uzantısının çıkarılması yeterlidir.

Ana gövde üzerinde topraktan itibaren 40 cm’ye kadar olan dallar dipten çıkarılmalıdır.

Yan dalların tamamı geniş açı yapacak şekilde iple bağlayarak eğilirler.

Yan dallarda kesinlikle uç alma yapılmamalıdır.

DİKİM ZAMANI

Açık köklü fidanların dikim zamanı Kasım-Aralık aylarında fidan yapraklarını döküp kış uykusuna girdiğinde söküm ve dikim işlemleri yapılır.

Saksılı ve tüplü fidanlar yılın dört mevsiminde dikilebilir.

 

 

 

 

 

 

 

Paylaş :
T-Soft E-Ticaret Sistemleriyle Hazırlanmıştır.